laugardagur, júní 03, 2006
Er komin í stuð, bara held áfram og sendi annannnnnnn straxxxxxxxx
Allavega mun ég nefna þennan blogg, private mobbing,
Hér í Gautaborg er félagsskapur sem heitir því virðulega nafni Freyjurnar. Þetta er svokallaður "saumaklúbbur" fyrir útvaldar konur. 1998 flutti ég hingað til Gautaborgar. Þekkti engann nema Hildi vinkonu mína, svo þekkti ég auðvitað Yrsu og kannaðist við nokkrar aðrar konur og nokkra gamla skólafélaga. Kynntist auðvitað betur nokkrum og kynntist öðrum sem ég þekkti ekki áður. Svona er lífið og ekkert merkilegt með það í sjálfu sér. Hef hingað til alltaf verið velkomin í hóp íslendinga á þeim stöðum sem ég hef búið á, sem eru þó nokkrir; Örebro, Falun, Sundsval, Linköping, Skövde.
Jæja, svo kom ég hingað. Fannst einhvernvegin að það væri sjálfsagt að manni væri boðið að koma í þennan Freyjuklúbb og allt það, þar sem maður væri nú svolítið merkileg, svona úrólog og íslensk og kona og allt það, en var informeruð um það (án þess að spyrja að fyrra bragði) að þessi merkilegi klúbbur Freyjurnar væru nú ekki að taka við neinum nýjum meðlimum, það væru svo margar þarna að það væri nú bara stórt vandamál. Só vat, nó problemos, ég lifi svoleiðis af, hafði komist vel af án nokkurs Freyjuklúbbs hingað til. Fannst þó svolítið skrítið að prestfrúin sem flutti til Gautaborgar eftir að ég hafði verið búsett þar einhverja mánuði var svo velkomin í þennan háverðuga Freyjuklúbb. Já það var nú svo, var mér tillkynnt (án þess að ég spyrði neitt um það) að það var nú svo að prestfrýr væru svo til algerlega hálf þvyngaðar til að vera í klúbbnum.
Já, svona er nú lífið að vera prestfrú, ýmsar skyldur.
Svo komu fleiri góðar konur til Gautaborgar og skrítið en sumar þeirra voru svo ferlega velkomnar og aðrar ekki, skrítið fannst mér og minn áhugi á þessum hefðarkonuklúbbi jókst.
Ekki til að komast inn, heldur til að analýserar hvaða mórall lægi á bakvið þetta fenómen. Klúbburinn kom ekki upp í mitt meðvitaða heilabú nema þegar einhver nefndi hann við mig.
Sú gamla vinkona mín Hildur kemur hingað öðru hverju, í fyrstu var það til að hitta gamla gengið (m.a. "Freyjurnar") en í seinni tíð þá fá Freyjurnar að flakka fyrir það að hitta soninn og valda vini í Gautaborg. Skrítið, eða?
Svo fær maður svona skot í síðuna frá einhverri "Freyju" sem maður þekkir, æ, já, var í Freyjuklúbb um daginn og ættlaði að bjóða þér "maður má hafa með sér gest".
Á góða vinkonu hér sem segir mér fullt af hlutum í óspurðu máli, og það gerðist fyrir einu eða tveimur eða þremur árum að hún hóstaði upp einni skýringu á því hvers vegna undirritaðri var ekki boðið í þennan fína klúbb ; ; ; sumum fannst að ég væri svo ferlegur dóni að ég væri ekki í húsum hæf. (Verð að segja að þá vil ég frekar vera úti, er absólút ekki kulsækin).
Svo leið eitt eða tvö eða þrjú ár. Þá gerist það að vinkonan segir mér frá einum Freyjuklúbbsfundi. Þá fer einhver að bera það upp hvers vegna mér hafi ekki verið boðin inganga í þennan fræga klúbb. ????? Hvað finnst ykkur ????? Á ég að taka þessu svo að ég er ekki lengur dóni ???? eða ekki lengur óalandi og óferjandi og passa nú í mubleraðar fínar stofur ???
Þetta hefur legið þungt á haus mínum. Betra að ryðja svona drasli út. Þessa pisla lesa ekki margir. Trúlega engar "Freyju" dömur eða Freyju tengdir einstaklingar. Dónt giv a fökk! Vil ekki vera meðlimur í mobbaragengi. Er ekki nógu snobbuð.
Og hana nú ! ! !
Ýr.
Allavega mun ég nefna þennan blogg, private mobbing,
Hér í Gautaborg er félagsskapur sem heitir því virðulega nafni Freyjurnar. Þetta er svokallaður "saumaklúbbur" fyrir útvaldar konur. 1998 flutti ég hingað til Gautaborgar. Þekkti engann nema Hildi vinkonu mína, svo þekkti ég auðvitað Yrsu og kannaðist við nokkrar aðrar konur og nokkra gamla skólafélaga. Kynntist auðvitað betur nokkrum og kynntist öðrum sem ég þekkti ekki áður. Svona er lífið og ekkert merkilegt með það í sjálfu sér. Hef hingað til alltaf verið velkomin í hóp íslendinga á þeim stöðum sem ég hef búið á, sem eru þó nokkrir; Örebro, Falun, Sundsval, Linköping, Skövde.
Jæja, svo kom ég hingað. Fannst einhvernvegin að það væri sjálfsagt að manni væri boðið að koma í þennan Freyjuklúbb og allt það, þar sem maður væri nú svolítið merkileg, svona úrólog og íslensk og kona og allt það, en var informeruð um það (án þess að spyrja að fyrra bragði) að þessi merkilegi klúbbur Freyjurnar væru nú ekki að taka við neinum nýjum meðlimum, það væru svo margar þarna að það væri nú bara stórt vandamál. Só vat, nó problemos, ég lifi svoleiðis af, hafði komist vel af án nokkurs Freyjuklúbbs hingað til. Fannst þó svolítið skrítið að prestfrúin sem flutti til Gautaborgar eftir að ég hafði verið búsett þar einhverja mánuði var svo velkomin í þennan háverðuga Freyjuklúbb. Já það var nú svo, var mér tillkynnt (án þess að ég spyrði neitt um það) að það var nú svo að prestfrýr væru svo til algerlega hálf þvyngaðar til að vera í klúbbnum.
Já, svona er nú lífið að vera prestfrú, ýmsar skyldur.
Svo komu fleiri góðar konur til Gautaborgar og skrítið en sumar þeirra voru svo ferlega velkomnar og aðrar ekki, skrítið fannst mér og minn áhugi á þessum hefðarkonuklúbbi jókst.
Ekki til að komast inn, heldur til að analýserar hvaða mórall lægi á bakvið þetta fenómen. Klúbburinn kom ekki upp í mitt meðvitaða heilabú nema þegar einhver nefndi hann við mig.
Sú gamla vinkona mín Hildur kemur hingað öðru hverju, í fyrstu var það til að hitta gamla gengið (m.a. "Freyjurnar") en í seinni tíð þá fá Freyjurnar að flakka fyrir það að hitta soninn og valda vini í Gautaborg. Skrítið, eða?
Svo fær maður svona skot í síðuna frá einhverri "Freyju" sem maður þekkir, æ, já, var í Freyjuklúbb um daginn og ættlaði að bjóða þér "maður má hafa með sér gest".
Á góða vinkonu hér sem segir mér fullt af hlutum í óspurðu máli, og það gerðist fyrir einu eða tveimur eða þremur árum að hún hóstaði upp einni skýringu á því hvers vegna undirritaðri var ekki boðið í þennan fína klúbb ; ; ; sumum fannst að ég væri svo ferlegur dóni að ég væri ekki í húsum hæf. (Verð að segja að þá vil ég frekar vera úti, er absólút ekki kulsækin).
Svo leið eitt eða tvö eða þrjú ár. Þá gerist það að vinkonan segir mér frá einum Freyjuklúbbsfundi. Þá fer einhver að bera það upp hvers vegna mér hafi ekki verið boðin inganga í þennan fræga klúbb. ????? Hvað finnst ykkur ????? Á ég að taka þessu svo að ég er ekki lengur dóni ???? eða ekki lengur óalandi og óferjandi og passa nú í mubleraðar fínar stofur ???
Þetta hefur legið þungt á haus mínum. Betra að ryðja svona drasli út. Þessa pisla lesa ekki margir. Trúlega engar "Freyju" dömur eða Freyju tengdir einstaklingar. Dónt giv a fökk! Vil ekki vera meðlimur í mobbaragengi. Er ekki nógu snobbuð.
Og hana nú ! ! !
Ýr.
