sunnudagur, nóvember 30, 2003
Well well, það tókst sýnist mér, með íslenskann texta.
Alla vega fór það svo með sænska læknaþingið að það kom upp góð krísa á klínikinni þegar í ljós kom að minn abstrakt var valinn sem einn af sex til að keppa um Bard verðlaunin. Þá gat auðvitað enginn annar en ég haldið erindið, annað hefði verið "pínsamt". Svo ég fór, sá, talaði og vann ekki prísið. Svona er lífið, you vin some you loose some.
Alla vega fór það svo með sænska læknaþingið að það kom upp góð krísa á klínikinni þegar í ljós kom að minn abstrakt var valinn sem einn af sex til að keppa um Bard verðlaunin. Þá gat auðvitað enginn annar en ég haldið erindið, annað hefði verið "pínsamt". Svo ég fór, sá, talaði og vann ekki prísið. Svona er lífið, you vin some you loose some.
OK OK, nú reyni ég að rétta síðasta blogg, hér kemurðað:
Ég, um mig, frá mér, til mín.,.,.,.,.,.,.,.,.,.,
Altsó, ég er nú ekki sú allra kjaftglaðasta en ég hef bersínilega hitt á sama thema og einhver annar sem hefur skýrt sitt blogg einkaþankar. Allavega ætla ég ekki að breyta nafni á mínum hugrenningum, sem eru algerlega mínar og munu ávalt halda áfram að heita private thoughts.
Svíaríki, skrítinn heimur. Eftir mörg ár í þessu landi lýðræðis, jafnræðis og hvaða skítanöfnum sem liðið kallar hlutin hér, þá er ég komin örlittlu nær þessari þjóðarsál svía, þ.e. hef aðeins fengið innsýn. Einn starfsfélagi minn, er bæði það sem hægt er að kalla handleiðari minn, stjórnar teeminu sem ég vinn í hér í vinnunni (fjögur teem) og vinur minn, sagði við mig í ágúst; “sendu abstrakt á sænska læknaþingið”
Hlíðin, sendi ég auðvitað abstrakt á sænks læknaþingið. Svo kemur vinnuskemað og þessi starfsfélagi minn gerir vinnuskemað fyrir okkar team. Þá kemur í ljós að mér hafði ekki verið veittur tími til að fara til Stokkhólms til að fara á læknaþingið til að flytja erindið. Ég spurði auðvitað hversvegna; svarið var þú baðst ekki um frí. Halló, hann sagði mér að senda abstrakt og það þýðir auðvitað að maður verður að fara sjálfur á staðinn. Þá kom auðvitað í ljós að hann vildi bara halda erindið sjálfur. Hvað á maður að halda um svona fólk.
Já já, ég veit hvað það heitir, tvöföld skilaboð.
Sami maður var heima hjá sér og sonur hans var að leika sér á grasflötinni fyrir framan húsið. Þá segir hann við FIMM ára son sinn; Heyrðu Gustaf, mér finnst að þú egir að fara í skóna þína. Barnið var mjög upp mér sér að FÁ AÐ VELJA, fara í skóna eða halda áfram skólaus. Barnið stoppaði og stóð stolt fyrir framan föður sinn, sakleysið uppmálið, lýðræðið í hávegum, gat kosið sjálfur um hvort hann vildi vera í skóm eða skólaus. “Nei, ég vil vera skólaus”.
Það er ekki auðvelt að lýsa svipbrigðunum á andliti þessa drengs þegar faðir hans sagði: “NEI, Gústaf, þú ferð í skóna.”
Svona er sænska þjóðarsálin formuð.
Já það verður spennandi að sjá hvort þetta hafi tekist.
Ég, um mig, frá mér, til mín.,.,.,.,.,.,.,.,.,.,
Altsó, ég er nú ekki sú allra kjaftglaðasta en ég hef bersínilega hitt á sama thema og einhver annar sem hefur skýrt sitt blogg einkaþankar. Allavega ætla ég ekki að breyta nafni á mínum hugrenningum, sem eru algerlega mínar og munu ávalt halda áfram að heita private thoughts.
Svíaríki, skrítinn heimur. Eftir mörg ár í þessu landi lýðræðis, jafnræðis og hvaða skítanöfnum sem liðið kallar hlutin hér, þá er ég komin örlittlu nær þessari þjóðarsál svía, þ.e. hef aðeins fengið innsýn. Einn starfsfélagi minn, er bæði það sem hægt er að kalla handleiðari minn, stjórnar teeminu sem ég vinn í hér í vinnunni (fjögur teem) og vinur minn, sagði við mig í ágúst; “sendu abstrakt á sænska læknaþingið”
Hlíðin, sendi ég auðvitað abstrakt á sænks læknaþingið. Svo kemur vinnuskemað og þessi starfsfélagi minn gerir vinnuskemað fyrir okkar team. Þá kemur í ljós að mér hafði ekki verið veittur tími til að fara til Stokkhólms til að fara á læknaþingið til að flytja erindið. Ég spurði auðvitað hversvegna; svarið var þú baðst ekki um frí. Halló, hann sagði mér að senda abstrakt og það þýðir auðvitað að maður verður að fara sjálfur á staðinn. Þá kom auðvitað í ljós að hann vildi bara halda erindið sjálfur. Hvað á maður að halda um svona fólk.
Já já, ég veit hvað það heitir, tvöföld skilaboð.
Sami maður var heima hjá sér og sonur hans var að leika sér á grasflötinni fyrir framan húsið. Þá segir hann við FIMM ára son sinn; Heyrðu Gustaf, mér finnst að þú egir að fara í skóna þína. Barnið var mjög upp mér sér að FÁ AÐ VELJA, fara í skóna eða halda áfram skólaus. Barnið stoppaði og stóð stolt fyrir framan föður sinn, sakleysið uppmálið, lýðræðið í hávegum, gat kosið sjálfur um hvort hann vildi vera í skóm eða skólaus. “Nei, ég vil vera skólaus”.
Það er ekki auðvelt að lýsa svipbrigðunum á andliti þessa drengs þegar faðir hans sagði: “NEI, Gústaf, þú ferð í skóna.”
Svona er sænska þjóðarsálin formuð.
Já það verður spennandi að sjá hvort þetta hafi tekist.
laugardagur, nóvember 08, 2003
Ég, um mig, frá mér, til mÃn.,.,.,.,.,.,.,.,Altsó, ég er nú ekki sú allra kjaftglaðasta en ég hef bersýnilega hitt á sama thema og einhver annar sem hefur skýrt sitt blogg einkaþankar. Allavega ættla ég nú ekki að breyta nafni á mÃnum hugrenningum sem eru algerlega mÃnar og munu þvà halda áfram að heita private thoughts.
SvÃarÃki, skrÃtinn heimur. Eftir mörg ár à þessu landi lÃðræðis, jafnræðis og hvaða skÃtanöfnum sem liðið kallar hlutina hér, þá er ég komin örlittlu nær þessari þjóðarsál svÃa, þ.e. hef aðeins fengið innsýn. Einn starfsfélagi minn, er bæði það sem hægt er að kalla handleiðari og stjórnar teaminu sem ég vinn à hér à vinnunni (fjögur team), sagði við mig à ágúst.
"�r, sendu abstrakt á sænska læknaþingið."
HlÃðin, sendi ég auðvitað abstakt á sænska læknaþingið.
Svo kemur vinnuskemað og þessi starfsfélagi minn gerir vinnuskemað fyrir okkar team. Það kemur à ljós að ég var ekki með klukkutÃma frà meðan sænska læknaþingið er, þrátt fyrir að hann hefði sjálfur sagt mér að senda draslið á læknaþingið og svo segir hann mér að ég ég geti ekki farið á læknaþingið þar sem ég hefði ekki beðið um FRÃ� til að fara á sænska læknaþingið à Stokkhólmi. Hvað á maður að halda um svona fólk.
Já já, ég veit hvað það heitir. Það heitir tvöföld skilaboð.
Sami maður var heima hjá sér og sonur hans var að leika sér á grasflötinni fyrir framan húsið. Þá segir hann við FIMM ára son sinn. Heyrðu Gústaf, mér finnst að þú egir að fara à skóna þÃna. Barnið var mjög upp með sér að FÃ� AÃ� VELJA, fara à skóna eða halda áfram skólaus. Barnið stoppaði og stóð stolt fyrir framan föður sinn, sakleysið uppmálað, lýðræðið à hávegum, gat kosið SJÃ�LFUR um hvort hann vildi vera à skóm eða skólaus. "Nei, ég vil vera skólaus"
Það er ekki auðvelt að lýsa svipbrigðunum á andliti þessa drengs þegar faðir hans sagði nei, Gústaf þú ferð à skóna.
Svona er sænska þjóðarsálin formuð.
SvÃarÃki, skrÃtinn heimur. Eftir mörg ár à þessu landi lÃðræðis, jafnræðis og hvaða skÃtanöfnum sem liðið kallar hlutina hér, þá er ég komin örlittlu nær þessari þjóðarsál svÃa, þ.e. hef aðeins fengið innsýn. Einn starfsfélagi minn, er bæði það sem hægt er að kalla handleiðari og stjórnar teaminu sem ég vinn à hér à vinnunni (fjögur team), sagði við mig à ágúst.
"�r, sendu abstrakt á sænska læknaþingið."
HlÃðin, sendi ég auðvitað abstakt á sænska læknaþingið.
Svo kemur vinnuskemað og þessi starfsfélagi minn gerir vinnuskemað fyrir okkar team. Það kemur à ljós að ég var ekki með klukkutÃma frà meðan sænska læknaþingið er, þrátt fyrir að hann hefði sjálfur sagt mér að senda draslið á læknaþingið og svo segir hann mér að ég ég geti ekki farið á læknaþingið þar sem ég hefði ekki beðið um FRÃ� til að fara á sænska læknaþingið à Stokkhólmi. Hvað á maður að halda um svona fólk.
Já já, ég veit hvað það heitir. Það heitir tvöföld skilaboð.
Sami maður var heima hjá sér og sonur hans var að leika sér á grasflötinni fyrir framan húsið. Þá segir hann við FIMM ára son sinn. Heyrðu Gústaf, mér finnst að þú egir að fara à skóna þÃna. Barnið var mjög upp með sér að FÃ� AÃ� VELJA, fara à skóna eða halda áfram skólaus. Barnið stoppaði og stóð stolt fyrir framan föður sinn, sakleysið uppmálað, lýðræðið à hávegum, gat kosið SJÃ�LFUR um hvort hann vildi vera à skóm eða skólaus. "Nei, ég vil vera skólaus"
Það er ekki auðvelt að lýsa svipbrigðunum á andliti þessa drengs þegar faðir hans sagði nei, Gústaf þú ferð à skóna.
Svona er sænska þjóðarsálin formuð.
